Raíces n-simas
Raíces n-simas


De acuerdo con los resultados establecidos por Gauss, una vez es posible la manipulación de la unidad imaginaria I, Maple puede resolver las denominadas ecuaciones puras

x n =z MathType@MTEF@5@5@+=feaafiart1ev1aaatCvAUfeBSjuyZL2yd9gzLbvyNv2CaerbuLwBLnhiov2DGi1BTfMBaeXatLxBI9gBaerbd9wDYLwzYbItLDharqqtubsr4rNCHbGeaGqiVu0Je9sqqrpepC0xbbL8F4rqqrFfpeea0xe9Lq=Jc9vqaqpepm0xbba9pwe9Q8fs0=yqaqpepae9pg0FirpepeKkFr0xfr=xfr=xb9adbaqaaeGaciGaaiaabeqaamaabaabaaGcbaGaamiEamaaCaaaleqabaGaamOBaaaakiabgkHiTiaadQhacaGGSaGaaeiiaiaabchacaqGHbGaaeOCaiaabggacaqGGaGaaeOEaiaabccacaqGJbGaae4Baiaab2gacaqGWbGaaeiBaiaabwgacaqGQbGaae4BaiaabccacaqGHbGaaeOCaiaabkgacaqGPbGaaeiDaiaabkhacaqGHbGaaeOCaiaabMgacaqGVbaaaa@52A7@

donde z es un número complejo cualquiera. Es conocido que dichas ecuaciones poseen n raíces que, de una manera abstracta, representamos por

z n MathType@MTEF@5@5@+=feaafiart1ev1aaatCvAUfeBSjuyZL2yd9gzLbvyNv2CaerbuLwBLnhiov2DGi1BTfMBaeXatLxBI9gBaerbd9wDYLwzYbItLDharqqtubsr4rNCHbGeaGqiVu0Je9sqqrpepC0xbbL8F4rqqrFfpeea0xe9Lq=Jc9vqaqpepm0xbba9pwe9Q8fs0=yqaqpepae9pg0FirpepeKkFr0xfr=xfr=xb9adbaqaaeGaciGaaiaabeqaamaabaabaaGcbaWaaOqaaeaacaWG6baaleaacaWGUbaaaaaa@37FA@

Pero que, para el navegante ilustrado por el nivel III del módulo de números complejos, son

r( cos α+2kπ n +sen α+2kπ n I ),k=0,...,n1 MathType@MTEF@5@5@+=feaafiart1ev1aaatCvAUfeBSjuyZL2yd9gzLbvyNv2CaerbuLwBLnhiov2DGi1BTfMBaeXatLxBI9gBaerbd9wDYLwzYbItLDharqqtubsr4rNCHbGeaGqiVu0Je9sqqrpepC0xbbL8F4rqqrFfpeea0xe9Lq=Jc9vqaqpepm0xbba9pwe9Q8fs0=yqaqpepae9pg0FirpepeKkFr0xfr=xfr=xb9adbaqaaeGaciGaaiaabeqaamaabaabaaGcbaGaamOCamaabmaabaGaci4yaiaac+gacaGGZbWaaSaaaeaacqaHXoqycqGHRaWkcaaIYaGaam4Aaiabec8aWbqaaiaad6gaaaGaey4kaSIaae4CaiaabwgacaqGUbWaaSaaaeaacqaHXoqycqGHRaWkcaaIYaGaam4Aaiabec8aWbqaaiaad6gaaaGaamysaaGaayjkaiaawMcaaiaacYcacaWGRbGaeyypa0JaaGimaiaacYcacaGGUaGaaiOlaiaac6cacaGGSaGaamOBaiabgkHiTiaaigdaaaa@570A@

donde r es la única solución real positiva de

x n =|z| MathType@MTEF@5@5@+=feaafiart1ev1aaatCvAUfeBSjuyZL2yd9gzLbvyNv2CaerbuLwBLnhiov2DGi1BTfMBaeXatLxBI9gBaerbd9wDYLwzYbItLDharqqtubsr4rNCHbGeaGqiVu0Je9sqqrpepC0xbbL8F4rqqrFfpeea0xe9Lq=Jc9vqaqpepm0xbba9pwe9Q8fs0=yqaqpepae9pg0FirpepeKkFr0xfr=xfr=xb9adbaqaaeGaciGaaiaabeqaamaabaabaaGcbaGaamiEamaaCaaaleqabaGaamOBaaaakiabgkHiTiaadQhacaGGSaGaaeiiaiaabchacaqGHbGaaeOCaiaabggacaqGGaGaaeOEaiaabccacaqGJbGaae4Baiaab2gacaqGWbGaaeiBaiaabwgacaqGQbGaae4BaiaabccacaqGHbGaaeOCaiaabkgacaqGPbGaaeiDaiaabkhacaqGHbGaaeOCaiaabMgacaqGVbaaaa@52A7@

a la que generalmente nos referimos cuando escribimos |z| n MathType@MTEF@5@5@+=feaafiart1ev1aaatCvAUfeBSjuyZL2yd9gzLbvyNv2CaerbuLwBLnhiov2DGi1BTfMBaeXatLxBI9gBaerbd9wDYLwzYbItLDharqqtubsr4rNCHbGeaGqiVu0Je9sqqrpepC0xbbL8F4rqqrFfpeea0xe9Lq=Jc9vqaqpepm0xbba9pwe9Q8fs0=yqaqpepae9pg0FirpepeKkFr0xfr=xfr=xb9adbaqaaeGaciGaaiaabeqaamaabaabaaGcbaWaaOqaaeaacaWG6baaleaacaWGUbaaaaaa@37FA@ .

Veamos cómo obtiene MAPLE estos resultados

> solve(x^2-3);

3 , 3 MathType@MTEF@5@5@+=feaafiart1ev1aaatCvAUfeBSjuyZL2yd9gzLbvyNv2CaerbuLwBLnhiov2DGi1BTfMBaeXatLxBI9gBaerbd9wDYLwzYbItLDharqqtubsr4rNCHbGeaGqiVu0Je9sqqrpepC0xbbL8F4rqqrFfpeea0xe9Lq=Jc9vqaqpepm0xbba9pwe9Q8fs0=yqaqpepae9pg0FirpepeKkFr0xfr=xfr=xb9adbaqaaeGaciGaaiaabeqaamaabaabaaGcbaWaaOaaaeaacaaIZaaaleqaaOGaaiilaiabgkHiTmaakaaabaGaaG4maaWcbeaaaaa@3944@

> solve(x^3+8);

2, 1+ 3 I, 1 3 I MathType@MTEF@5@5@+=feaafiart1ev1aaatCvAUfeBSjuyZL2yd9gzLbvyNv2CaerbuLwBLnhiov2DGi1BTfMBaeXatLxBI9gBaerbd9wDYLwzYbItLDharqqtubsr4rNCHbGeaGqiVu0Je9sqqrpepC0xbbL8F4rqqrFfpeea0xe9Lq=Jc9vqaqpepm0xbba9pwe9Q8fs0=yqaqpepae9pg0FirpepeKkFr0xfr=xfr=xb9adbaqaaeGaciGaaiaabeqaamaabaabaaGcbaGaeyOeI0IaaGOmaiaacYcacaqGGaGaaGymaiabgUcaRmaakaaabaGaaG4maaWcbeaakiaadMeacaGGSaGaaeiiaiaaigdacqGHsisldaGcaaqaaiaaiodaaSqabaGccaWGjbaaaa@40E1@

Maple ha tomado 2 como la raíz positiva de |-8|=8 y calculado las razones trigonométricas de

π 3 , π+π 3 = 2π 3 , π+2π 3 =π MathType@MTEF@5@5@+=feaafiart1ev1aaatCvAUfeBSjuyZL2yd9gzLbvyNv2CaerbuLwBLnhiov2DGi1BTfMBaeXatLxBI9gBaerbd9wDYLwzYbItLDharqqtubsr4rNCHbGeaGqiVu0Je9sqqrpepC0xbbL8F4rqqrFfpeea0xe9Lq=Jc9vqaqpepm0xbba9pwe9Q8fs0=yqaqpepae9pg0FirpepeKkFr0xfr=xfr=xb9adbaqaaeGaciGaaiaabeqaamaabaabaaGcbaWaaSaaaeaacqaHapaCaeaacaaIZaaaaiaacYcadaWcaaqaaiabec8aWjabgUcaRiabec8aWbqaaiaaiodaaaGaeyypa0ZaaSaaaeaacaaIYaGaeqiWdahabaGaaG4maaaacaGGSaWaaSaaaeaacqaHapaCcqGHRaWkcaaIYaGaeqiWdahabaGaaG4maaaacqGH9aqpcqaHapaCaaa@4BF4@

Las últimas son -1 y 0, lo que da lugar a la primera raíz -2.

Cuando no tiene una expresión exacta para la raiz n-sima del módulo, lo deja indicado:

> solve(x^3-2);

2 ( 1 3 ) 2 ( 1 3 ) 2 + 1 2 I 3  2 ( 1 3 ) 2 ( 1 3 ) 2 1 2 I 3  2 ( 1 3 ) MathType@MTEF@5@5@+=feaafiart1ev1aaatCvAUfeBSjuyZL2yd9gzLbvyNv2CaerbuLwBLnhiov2DGi1BTfMBaeXatLxBI9gBaerbd9wDYLwzYbItLDharqqtubsr4rNCHbGeaGqiVu0Je9sqqrpepC0xbbL8F4rqqrFfpeea0xe9Lq=Jc9vqaqpepm0xbba9pwe9Q8fs0=yqaqpepae9pg0FirpepeKkFr0xfr=xfr=xb9adbaqaaeGaciGaaiaabeqaamaabaabaaGcbaGaaeOmamaaCaaaleqabaWaaeWaaeaadaWcaaqaaiaaigdaaeaacaaIZaaaaaGaayjkaiaawMcaaaaakiaabYcacaqGGaGaeyOeI0YaaSaaaeaacaqGYaWaaWbaaSqabeaadaqadaqaamaalaaabaGaaGymaaqaaiaaiodaaaaacaGLOaGaayzkaaaaaaGcbaGaaGOmaaaacaqGRaWaaSaaaeaacaaIXaaabaGaaGOmaaaacaWGjbWaaOaaaeaacaqGZaaaleqaaOGaaeiiaiaabkdadaahaaWcbeqaamaabmaabaWaaSaaaeaacaaIXaaabaGaaG4maaaaaiaawIcacaGLPaaaaaGccaqGSaGaaeiiaiabgkHiTmaalaaabaGaaeOmamaaCaaaleqabaWaaeWaaeaadaWcaaqaaiaaigdaaeaacaaIZaaaaaGaayjkaiaawMcaaaaaaOqaaiaaikdaaaGaeyOeI0YaaSaaaeaacaaIXaaabaGaaGOmaaaacaWGjbWaaOaaaeaacaqGZaaaleqaaOGaaeiiaiaabkdadaahaaWcbeqaamaabmaabaWaaSaaaeaacaaIXaaabaGaaG4maaaaaiaawIcacaGLPaaaaaaaaa@592B@

Que quizá visualicemos mejor como

2 ( 1 3 ) , 2 ( 1 3 ) ( 1 2 + 1 2 I 3 )  , 2 ( 1 3 ) ( 1 2 1 2 I 3 )  MathType@MTEF@5@5@+=feaafiart1ev1aaatCvAUfeBSjuyZL2yd9gzLbvyNv2CaerbuLwBLnhiov2DGi1BTfMBaeXatLxBI9gBaerbd9wDYLwzYbItLDharqqtubsr4rNCHbGeaGqiVu0Je9sqqrpepC0xbbL8F4rqqrFfpeea0xe9Lq=Jc9vqaqpepm0xbba9pwe9Q8fs0=yqaqpepae9pg0FirpepeKkFr0xfr=xfr=xb9adbaqaaeGaciGaaiaabeqaamaabaabaaGcbaGaaeOmamaaCaaaleqabaWaaeWaaeaadaWcaaqaaiaaigdaaeaacaaIZaaaaaGaayjkaiaawMcaaaaakiaabYcacaqGGaGaaeOmamaaCaaaleqabaWaaeWaaeaadaWcaaqaaiaaigdaaeaacaaIZaaaaaGaayjkaiaawMcaaaaakmaabmaabaGaeyOeI0YaaSaaaeaacaaIXaaabaGaaGOmaaaacaqGRaWaaSaaaeaacaaIXaaabaGaaGOmaaaacaWGjbWaaOaaaeaacaqGZaaaleqaaaGccaGLOaGaayzkaaGaaeiiaiaabYcacaqGGaGaaeOmamaaCaaaleqabaWaaeWaaeaadaWcaaqaaiaaigdaaeaacaaIZaaaaaGaayjkaiaawMcaaaaakmaabmaabaGaeyOeI0YaaSaaaeaacaaIXaaabaGaaGOmaaaacqGHsisldaWcaaqaaiaaigdaaeaacaaIYaaaaiaadMeadaGcaaqaaiaabodaaSqabaaakiaawIcacaGLPaaacaqGGaaaaa@55C3@ El siguiente ejemplo es más ambicioso.

> solve(x^7-1);

1, cos( 2π 7 )+Isin( 2π 7 ),cos( 3π 7 )+Isin( 3π 7 ),cos( π 7 )+Isin( π 7 ),cos( π 7 )Isin( π 7 ),cos( 3π 7 )Isin( 3π 7 ),cos( 2π 7 )Isin( 2π 7 ) MathType@MTEF@5@5@+=feaafiart1ev1aaatCvAUfeBSjuyZL2yd9gzLbvyNv2CaerbuLwBLnhiov2DGi1BTfMBaeXatLxBI9gBaerbd9wDYLwzYbItLDharqqtubsr4rNCHbGeaGqiVu0Je9sqqrpepC0xbbL8F4rqqrFfpeea0xe9Lq=Jc9vqaqpepm0xbba9pwe9Q8fs0=yqaqpepae9pg0FirpepeKkFr0xfr=xfr=xb9adbaqaaeGaciGaaiaabeqaamaabaabaaGcbaGaaeymaiaabYcacaqGGaGaae4yaiaab+gacaqGZbWaaeWaaeaadaWcaaqaaiaabkdacqaHapaCaeaacaqG3aaaaaGaayjkaiaawMcaaiabgUcaRiaadMeaciGGZbGaaiyAaiaac6gadaqadaqaamaalaaabaGaaeOmaiabec8aWbqaaiaabEdaaaaacaGLOaGaayzkaaGaaiilaiabgkHiTiaabogacaqGVbGaae4CamaabmaabaWaaSaaaeaacaaIZaGaeqiWdahabaGaae4naaaaaiaawIcacaGLPaaacqGHRaWkcaWGjbGaci4CaiaacMgacaGGUbWaaeWaaeaadaWcaaqaaiaaiodacqaHapaCaeaacaqG3aaaaaGaayjkaiaawMcaaiaacYcacqGHsislcaqGJbGaae4BaiaabohadaqadaqaamaalaaabaGaeqiWdahabaGaae4naaaaaiaawIcacaGLPaaacqGHRaWkcaWGjbGaci4CaiaacMgacaGGUbWaaeWaaeaadaWcaaqaaiabec8aWbqaaiaabEdaaaaacaGLOaGaayzkaaGaaiilaiabgkHiTiaabogacaqGVbGaae4CamaabmaabaWaaSaaaeaacqaHapaCaeaacaqG3aaaaaGaayjkaiaawMcaaiabgkHiTiaadMeaciGGZbGaaiyAaiaac6gadaqadaqaamaalaaabaGaeqiWdahabaGaae4naaaaaiaawIcacaGLPaaacaGGSaGaeyOeI0Iaae4yaiaab+gacaqGZbWaaeWaaeaadaWcaaqaaiaaiodacqaHapaCaeaacaqG3aaaaaGaayjkaiaawMcaaiabgkHiTiaadMeaciGGZbGaaiyAaiaac6gadaqadaqaamaalaaabaGaaG4maiabec8aWbqaaiaabEdaaaaacaGLOaGaayzkaaGaaiilaiaabogacaqGVbGaae4CamaabmaabaWaaSaaaeaacaqGYaGaeqiWdahabaGaae4naaaaaiaawIcacaGLPaaacqGHsislcaWGjbGaci4CaiaacMgacaGGUbWaaeWaaeaadaWcaaqaaiaabkdacqaHapaCaeaacaqG3aaaaaGaayjkaiaawMcaaaaa@A1C4@

Nos da las 7 raíces séptimas de la unidad. Ahora es simple

> solve(x^7-128);

2, 2cos( 2π 7 )+2Isin( 2π 7 ),2cos( 3π 7 )+2Isin( 3π 7 ),2cos( π 7 )+2Isin( π 7 ),2cos( π 7 )2Isin( π 7 ),2cos( 3π 7 )2Isin( 3π 7 ),2cos( 2π 7 )2Isin( 2π 7 )   MathType@MTEF@5@5@+=feaafiart1ev1aaatCvAUfeBSjuyZL2yd9gzLbvyNv2CaerbuLwBLnhiov2DGi1BTfMBaeXatLxBI9gBaerbd9wDYLwzYbItLDharqqtubsr4rNCHbGeaGqiVu0Je9sqqrpepC0xbbL8F4rqqrFfpeea0xe9Lq=Jc9vqaqpepm0xbba9pwe9Q8fs0=yqaqpepae9pg0FirpepeKkFr0xfr=xfr=xb9adbaqaaeGaciGaaiaabeqaamaabaabaaGceaqabeaacaqGYaGaaeilaiaabccacaqGYaGaae4yaiaab+gacaqGZbWaaeWaaeaadaWcaaqaaiaabkdacqaHapaCaeaacaqG3aaaaaGaayjkaiaawMcaaiabgUcaRiaaikdacaWGjbGaci4CaiaacMgacaGGUbWaaeWaaeaadaWcaaqaaiaabkdacqaHapaCaeaacaqG3aaaaaGaayjkaiaawMcaaiaacYcacqGHsislcaaIYaGaae4yaiaab+gacaqGZbWaaeWaaeaadaWcaaqaaiaaiodacqaHapaCaeaacaqG3aaaaaGaayjkaiaawMcaaiabgUcaRiaaikdacaWGjbGaci4CaiaacMgacaGGUbWaaeWaaeaadaWcaaqaaiaaiodacqaHapaCaeaacaqG3aaaaaGaayjkaiaawMcaaiaacYcacqGHsislcaaIYaGaae4yaiaab+gacaqGZbWaaeWaaeaadaWcaaqaaiabec8aWbqaaiaabEdaaaaacaGLOaGaayzkaaGaey4kaSIaaGOmaiaadMeaciGGZbGaaiyAaiaac6gadaqadaqaamaalaaabaGaeqiWdahabaGaae4naaaaaiaawIcacaGLPaaacaGGSaGaeyOeI0IaaGOmaiaabogacaqGVbGaae4CamaabmaabaWaaSaaaeaacqaHapaCaeaacaqG3aaaaaGaayjkaiaawMcaaiabgkHiTiaaikdacaWGjbGaci4CaiaacMgacaGGUbWaaeWaaeaadaWcaaqaaiabec8aWbqaaiaabEdaaaaacaGLOaGaayzkaaGaaiilaiabgkHiTiaaikdacaqGJbGaae4BaiaabohadaqadaqaamaalaaabaGaaG4maiabec8aWbqaaiaabEdaaaaacaGLOaGaayzkaaGaeyOeI0IaaGOmaiaadMeaciGGZbGaaiyAaiaac6gadaqadaqaamaalaaabaGaaG4maiabec8aWbqaaiaabEdaaaaacaGLOaGaayzkaaGaaiilaiaabkdacaqGJbGaae4BaiaabohadaqadaqaamaalaaabaGaaeOmaiabec8aWbqaaiaabEdaaaaacaGLOaGaayzkaaGaeyOeI0IaaGOmaiaadMeaciGGZbGaaiyAaiaac6gadaqadaqaamaalaaabaGaaeOmaiabec8aWbqaaiaabEdaaaaacaGLOaGaayzkaaaabaGaaeiiaaaaaa@AB31@

De todas formas tampoco esto es la panacea universal. Maple es, a veces muy cómodo, como lo demuestra el cálculo de las tres raíces cúbicas del número complejo 1+ I

> solve(x^3-(1+I));

(  1+I ) 1 3 , 1 2 (  1+I ) 1 3 + 1 2 I 3 (  1+I ) 1 3 , 1 2 (  1+I ) 1 3 1 2 I 3 (  1+I ) 1 3 MathType@MTEF@5@5@+=feaafiart1ev1aaatCvAUfeBSjuyZL2yd9gzLbvyNv2CaerbuLwBLnhiov2DGi1BTfMBaeXatLxBI9gBaerbd9wDYLwzYbItLDharqqtubsr4rNCHbGeaGqiVu0Je9sqqrpepC0xbbL8F4rqqrFfpeea0xe9Lq=Jc9vqaqpepm0xbba9pwe9Q8fs0=yqaqpepae9pg0FirpepeKkFr0xfr=xfr=xb9adbaqaaeGaciGaaiaabeqaamaabaabaaGcbaWaaeWaaeaacaqGGaGaaGymaiabgUcaRiaadMeaaiaawIcacaGLPaaadaahaaWcbeqaamaalaaabaGaaGymaaqaaiaaiodaaaaaaOGaaiilaiabgkHiTmaalaaabaGaaGymaaqaaiaaikdaaaWaaeWaaeaacaqGGaGaaGymaiabgUcaRiaadMeaaiaawIcacaGLPaaadaahaaWcbeqaamaalaaabaGaaGymaaqaaiaaiodaaaaaaOGaey4kaSYaaSaaaeaacaaIXaaabaGaaGOmaaaacaWGjbWaaOaaaeaacaaIZaaaleqaaOWaaeWaaeaacaqGGaGaaGymaiabgUcaRiaadMeaaiaawIcacaGLPaaadaahaaWcbeqaamaalaaabaGaaGymaaqaaiaaiodaaaaaaOGaaiilaiabgkHiTmaalaaabaGaaGymaaqaaiaaikdaaaWaaeWaaeaacaqGGaGaaGymaiabgUcaRiaadMeaaiaawIcacaGLPaaadaahaaWcbeqaamaalaaabaGaaGymaaqaaiaaiodaaaaaaOGaeyOeI0YaaSaaaeaacaaIXaaabaGaaGOmaaaacaWGjbWaaOaaaeaacaaIZaaaleqaaOWaaeWaaeaacaqGGaGaaGymaiabgUcaRiaadMeaaiaawIcacaGLPaaadaahaaWcbeqaamaalaaabaGaaGymaaqaaiaaiodaaaaaaaaa@6416@

¿ Qué es lo que ha hecho Maple? Una tautología. Nos hadicho que las n raíces de un número complejo se calculan a partir de una y multiplicándola sucesivamente por las n raíces de la unidad.

Maple posee el comando root[n](r) para obtener sólo una raíz n-sima del número r. Por ejemplo,

> root[3](8);

2

Sin embargo,

> root[3](-8);

2 (1) ( 1 3 ) MathType@MTEF@5@5@+=feaafiart1ev1aaatCvAUfeBSjuyZL2yd9gzLbvyNv2CaerbuLwBLnhiov2DGi1BTfMBaeXatLxBI9gBaerbd9wDYLwzYbItLDharqqtubsr4rNCHbGeaGqiVu0Je9sqqrpepC0xbbL8F4rqqrFfpeea0xe9Lq=Jc9vqaqpepm0xbba9pwe9Q8fs0=yqaqpepae9pg0FirpepeKkFr0xfr=xfr=xb9adbaqaaeGaciGaaiaabeqaamaabaabaaGcbaGaaeOmaiaacIcacqGHsislcaaIXaGaaiykamaaCaaaleqabaWaaeWaaeaadaWcaaqaaiaaigdaaeaacaaIZaaaaaGaayjkaiaawMcaaaaaaaa@3CE1@

Si se desea la raíz cúbica real de -8, debe utilizarse el comando surd(r,n). A saber,

> surd(-8,3);

-2

Claro que

> root[3](1+I);

( 1+I ) ( 1 3 ) MathType@MTEF@5@5@+=feaafiart1ev1aaatCvAUfeBSjuyZL2yd9gzLbvyNv2CaerbuLwBLnhiov2DGi1BTfMBaeXatLxBI9gBaerbd9wDYLwzYbItLDharqqtubsr4rNCHbGeaGqiVu0Je9sqqrpepC0xbbL8F4rqqrFfpeea0xe9Lq=Jc9vqaqpepm0xbba9pwe9Q8fs0=yqaqpepae9pg0FirpepeKkFr0xfr=xfr=xb9adbaqaaeGaciGaaiaabeqaamaabaabaaGcbaWaaeWaaeaacaaIXaGaey4kaSIaamysaaGaayjkaiaawMcaamaaCaaaleqabaWaaeWaaeaadaWcaaqaaiaaigdaaeaacaaIZaaaaaGaayjkaiaawMcaaaaaaaa@3D1F@

Seguimos sin salir de dudas. Acudimos a la evaluación de complejos con el comando evalc.

> evalc((1+I)^(1/3));

2 ( 1 6 ) cos( π 12 )+ 2 ( 1 6 ) sin( π 12 )I MathType@MTEF@5@5@+=feaafiart1ev1aaatCvAUfeBSjuyZL2yd9gzLbvyNv2CaerbuLwBLnhiov2DGi1BTfMBaeXatLxBI9gBaerbd9wDYLwzYbItLDharqqtubsr4rNCHbGeaGqiVu0Je9sqqrpepC0xbbL8F4rqqrFfpeea0xe9Lq=Jc9vqaqpepm0xbba9pwe9Q8fs0=yqaqpepae9pg0FirpepeKkFr0xfr=xfr=xb9adbaqaaeGaciGaaiaabeqaamaabaabaaGcbaGaaeOmamaaCaaaleqabaWaaeWaaeaadaWcaaqaaiaaigdaaeaacaaI2aaaaaGaayjkaiaawMcaaaaakiGacogacaGGVbGaai4CamaabmaabaWaaSaaaeaacqaHapaCaeaacaaIXaGaaGOmaaaaaiaawIcacaGLPaaacqGHRaWkcaqGYaWaaWbaaSqabeaadaqadaqaamaalaaabaGaaGymaaqaaiaaiAdaaaaacaGLOaGaayzkaaaaaOGaci4CaiaacMgacaGGUbWaaeWaaeaadaWcaaqaaiabec8aWbqaaiaaigdacaaIYaaaaaGaayjkaiaawMcaaiaadMeaaaa@4EE2@

un número complejo en forma binómica. Ello nos indica cómo manipular más adecuadamente:

Agrupamos las tres raíces cúbicas de (1+I) en una lista l, omitiendo esta vez el resultado pues ya lo conocemos

> l:=solve(x^3-(1+I)):

A continuación, evaluamos cada raiz como un número complejo:

> evalc(l[1]);

2 ( 1 6 ) cos( π 12 )+ 2 ( 1 6 ) sin( π 12 )I MathType@MTEF@5@5@+=feaafiart1ev1aaatCvAUfeBSjuyZL2yd9gzLbvyNv2CaerbuLwBLnhiov2DGi1BTfMBaeXatLxBI9gBaerbd9wDYLwzYbItLDharqqtubsr4rNCHbGeaGqiVu0Je9sqqrpepC0xbbL8F4rqqrFfpeea0xe9Lq=Jc9vqaqpepm0xbba9pwe9Q8fs0=yqaqpepae9pg0FirpepeKkFr0xfr=xfr=xb9adbaqaaeGaciGaaiaabeqaamaabaabaaGcbaGaaeOmamaaCaaaleqabaWaaeWaaeaadaWcaaqaaiaaigdaaeaacaaI2aaaaaGaayjkaiaawMcaaaaakiGacogacaGGVbGaai4CamaabmaabaWaaSaaaeaacqaHapaCaeaacaaIXaGaaGOmaaaaaiaawIcacaGLPaaacqGHRaWkcaqGYaWaaWbaaSqabeaadaqadaqaamaalaaabaGaaGymaaqaaiaaiAdaaaaacaGLOaGaayzkaaaaaOGaci4CaiaacMgacaGGUbWaaeWaaeaadaWcaaqaaiabec8aWbqaaiaaigdacaaIYaaaaaGaayjkaiaawMcaaiaadMeaaaa@4EE2@

lo que ya conocíamos. Si no nos preocupa la precisión, trabajamos en coma flotante y quizá la mayoría de los lectores prefieran el siguiente resultado:

> evalf(l[1]);

1.084215081+.2905145555 I MathType@MTEF@5@5@+=feaafiart1ev1aaatCvAUfeBSjuyZL2yd9gzLbvyNv2CaerbuLwBLnhiov2DGi1BTfMBaeXatLxBI9gBaerbd9wDYLwzYbItLDharqqtubsr4rNCHbGeaGqiVu0Je9sqqrpepC0xbbL8F4rqqrFfpeea0xe9Lq=Jc9vqaqpepm0xbba9pwe9Q8fs0=yqaqpepae9pg0FirpepeKkFr0xfr=xfr=xb9adbaqaaeGaciGaaiaabeqaamaabaabaaGcbaGaaGymaiaac6cacaaIWaGaaGioaiaaisdacaaIYaGaaGymaiaaiwdacaaIWaGaaGioaiaaigdacqGHRaWkcaGGUaGaaGOmaiaaiMdacaaIWaGaaGynaiaaigdacaaI0aGaaGynaiaaiwdacaaI1aGaaGynaiaabccacaWGjbaaaa@4873@

> evalc(l[2]): Hemos omitido el resultado -aunque interesante pues da un número complejo en forma binómica- por tedioso. Lo que es preferible quizá

> evalf(l[2]);

0.7937005258 + 0.7937005257 I MathType@MTEF@5@5@+=feaafiart1ev1aaatCvAUfeBSjuyZL2yd9gzLbvyNv2CaerbuLwBLnhiov2DGi1BTfMBaeXatLxBI9gBaerbd9wDYLwzYbItLDharqqtubsr4rNCHbGeaGqiVu0Je9sqqrpepC0xbbL8F4rqqrFfpeea0xe9Lq=Jc9vqaqpepm0xbba9pwe9Q8fs0=yqaqpepae9pg0FirpepeKkFr0xfr=xfr=xb9adbaqaaeGaciGaaiaabeqaamaabaabaaGcbaGaeyOeI0IaaGimaiaac6cacaaI3aGaaGyoaiaaiodacaaI3aGaaGimaiaaicdacaaI1aGaaGOmaiaaiwdacaaI4aGaaeiiaiabgUcaRiaabccacaaIWaGaaiOlaiaaiEdacaaI5aGaaG4maiaaiEdacaaIWaGaaGimaiaaiwdacaaIYaGaaGynaiaaiEdacaqGGaGaamysaaaa@4C2E@

> evalc(l[3]): Hemos omitido el resultado por tedioso. Lo que es preferible quizá

> evalf(l[3]);

.29051455521.084215081I MathType@MTEF@5@5@+=feaafiart1ev1aaatCvAUfeBSjuyZL2yd9gzLbvyNv2CaerbuLwBLnhiov2DGi1BTfMBaeXatLxBI9gBaerbd9wDYLwzYbItLDharqqtubsr4rNCHbGeaGqiVu0Je9sqqrpepC0xbbL8F4rqqrFfpeea0xe9Lq=Jc9vqaqpepm0xbba9pwe9Q8fs0=yqaqpepae9pg0FirpepeKkFr0xfr=xfr=xb9adbaqaaeGaciGaaiaabeqaamaabaabaaGcbaGaeyOeI0IaaiOlaiaaikdacaaI5aGaaGimaiaaiwdacaaIXaGaaGinaiaaiwdacaaI1aGaaGynaiaaikdacqGHsislcaaIXaGaaiOlaiaaicdacaaI4aGaaGinaiaaikdacaaIXaGaaGynaiaaicdacaaI4aGaaGymaiaadMeaaaa@48C5@

Queda invitado el navegante a buscar la ayuda de Maple mediante los siguientes comandos

> ?evalc

> ?evalf

> ?root

> ?surd